مسئولیت اجتماعی سازمان یا شرکت CSR – اثر هاله ای

سیاست‌های حسنه (Do-gooding Policies) به شرکت‌ها در زمانی که تحت پیگرد قانونی قرار می‌گیرند، کمک می‌کنند.

مطلب زیر از مقالات سایت اکونومیست و اکونومیست فارسی، از انگلیسی به فارسی ترجمه شده و در اختیار شما قرار میگیرد.

میلتون فریدمن، اقتصاددان برنده جایزه نوبل، نوشت: «یک و تنها یک مسئولیت اجتماعی در تجارت وجود دارد. "برای استفاده از منابع خود و شرکت در فعالیت هایی که برای افزایش سود طراحی شده اند." بسیاری از فعالان تغییرات آب و هوایی با این موضوع مخالف هستند.

اما حتی اگر فرض فریدمن را بپذیرید و سیاست‌های مسئولیت اجتماعی شرکت (CSR) را هدر دادن پول سهامداران بدانید، ممکن است همه چیز کاملاً واضح نباشد. تحقیقات جدید نشان می دهد که CSR ممکن است برای شرکت ها ارزش پولی ایجاد کند - حداقل زمانی که آنها به دلیل فساد تحت پیگرد قانونی قرار می گیرند.

بر اساس برآورد سال گذشته توسط EPG، یک شرکت مشاوره، بزرگ‌ترین شرکت‌ها در آمریکا و بریتانیا روی هم بیش از 15 میلیارد دلار در سال برای مسئولیت اجتماعی سازمان CSR هزینه می‌کنند. این امر می تواند از سه طریق به کسب و کار آنها ارزش بیافزاید.

اول، مصرف کنندگان ممکن است هزینه های CSR را به عنوان یک "سیگنال" در نظر بگیرند که محصولات یک شرکت از کیفیت بالایی برخوردار هستند. دوم، مشتریان ممکن است مایل به خرید محصولات یک شرکت به عنوان راهی غیرمستقیم برای کمک به اهداف خوب باشند. و سوم، از طریق پراکندن یک "اثر هاله ای"، که به موجب آن اعمال خوب آن باعث توجه بیشتر مصرف کنندگان و دیگران به آن می شود.

مطالعات قبلی در مورد مسئولیت اجتماعی سازمان CSR در تفکیک این اثرات با مشکل مواجه شده‌اند، زیرا مصرف‌کنندگان می‌توانند تحت تأثیر هر سه قرار بگیرند. مقاله اخیر هریسون هانگ از دانشگاه پرینستون و اینسا لیسکویچ از دانشگاه تگزاس تلاش می کند تا با بررسی پیگردهای رشوه خواری تحت قانون اقدامات فساد خارجی آمریکا (FCPA) آنها را از هم جدا کند.

نویسندگان این مقالات استدلال می کنند که از آنجایی که دادستان ها محصولات یک شرکت را به عنوان بخشی از تحقیقات خود مصرف نمی کنند، فقط می توانند تحت تأثیر اثر هاله قرار گیرند.

اثر هاله ای The Halo Effect: تمایل به تأثیر ایجاد شده در یک منطقه برای تأثیرگذاری بر عقاید در حوزه دیگر.

این مطالعه نشان داد که در میان شرکت‌هایی که تحت پیگرد قانونی قرار می‌گیرند، شرکت‌هایی که جامع‌ترین برنامه‌های CSR را دارند (که توسط MSCI ESG، ارائه‌دهنده شاخص‌های شرکت، اندازه‌گیری شده است) مجازات‌های ملایم‌تری دریافت می‌کنند.

تجزیه و تحلیل آنها این احتمال را رد کرد که تأثیر سیاسی شرکت ها، به جای موضع CSR آنها، دلیل این ملایمت است: شرکت هایی که سهم بیشتری در کمپین های سیاسی داشتند، جریمه های کمتری دریافت نکردند.

در مجموع، نویسندگان به این نتیجه می‌رسند که در حالی که دادستان‌ها فقط باید یک پرونده را بر اساس شایستگی‌های آن ارزیابی کنند، به نظر می‌رسد که تحت تأثیر سابقه یک شرکت در مسئولیت اجتماعی CSR قرار دارند.

آقای هانگ می‌گوید: «ما تخمین می‌زنیم که یا از بین بردن یک نگرانی اساسی در زمینه حقوق کار، مانند کار کودکان، یا افزایش 20 درصدی کمک‌های شرکتی منجر به جریمه‌هایی می‌شود که معمولاً 40 درصد کمتر از مجازات معمول برای رشوه دادن به مقامات خارجی است.

نویسندگان همچنین دریافتند که همه اشکال CSR یکسان ایجاد نمی شوند. هزینه کردن برای روابط کارکنان و جامعه تأثیر بسیار بیشتری بر دادستان ها داشت تا ترویج تنوع یا دوستدار محیط زیست.

آقای هانگ و خانم لیسکوویچ اذعان دارند که مطالعه آنها به این سوال پاسخ نمی دهد که کسب و کارها چقدر باید برای CSR هزینه کنند. همچنین مطالعه آنها نشان نمی‌دهد که شرکت‌ها در هنگام تصمیم‌گیری در مورد سیاست‌های حسنه خود، به جای سایر مزایای احتمالی، چقدر از اثر هاله استفاده می‌کنند. اما حداقل آنها نشان داده‌اند که وقتی شرکت‌ها با قانون دچار مشکل می‌شوند، شواهدی از شخصیت خوب می‌تواند مجازات کم‌هزینه‌تری برای آنها به همراه داشته باشد.